Sanne van den Dungen:

Nederlands:

Ik ondervraag het karakter van de autonome tekening door het grensgebied met illustratie op te zoeken en te bepalen. Juist dat grensgebied levert nieuwe interessante beelden, die naar mijn mening een duidelijke autonomie in beeld kennen. Ik bewonder die schijnbaar (non)relatie tussen woord en beeld in het werk van Marcel van Eeden. Daarnaast probeer ik op een subtiele, maar kritische manier, de confrontatie tussen mij en een niet benoemt gebied weer te geven. In mijn tekeningen van potlood, pen en goache ga ik een ongemakkelijke en onheimlijke relatie aan met mijn onderwerp in woord en beeld. Mede door het gebruik van een lokale taal; een mengsel tussen herkenbare tekens en onbekende, probeer ik een ongrijpbare situatie voor de toeschouwer, van willekeurige achtergrond, te vormen. Een reconstructie van mijn eigen misplaatstheid wordt op deze manier op de toeschouwer geprojecteerd. De aandacht in de tekening wordt gestuurd door het voorkomen van kleur in herkenbare uitheemse motieven en het witte tekenpapier dat de rol van huidskleur overneemt. Ik wissel herkenbare beeldelementen vanuit de media af met onbekende opgedaan op mijn reis, waarin ik zelf de keuze maak in lijn met een kleine serie. Bijna als in het werk van Arnout Mik, waarin hij in zijn films juist dat laat zien van een oorlog of conflict, wat tijdens verslaggeving nooit in de media terecht zal komen. Dit vormt naar mijn mening een prachtig tussengebied dat totaal onbekend is voor de toeschouwer en een eigen her positionering van de toeschouwer vraagt. De tekeningen zijn bijna als foto’s neergezet om de overgang tussen fictie of realiteit verder te ondervragen.

English:

I try to interrogate the character of the autonomous drawing by defining the border and overlapping area with illustration. Because in my opinion it is that area that provides me with new and interesting images. I admire the apparent (non)relation between word and image in the work of Marcel van Eeden. Besides that I try to show in a critical way the confrontation between myself and an unmentioned area. In my drawings made with pencil, pen, gouache I try to show an un-easy relation with my subject in word and image. I use a local language and fabrics patterns from an far away destination and the white of the drawing paper to accentuate my own skin colour. Inspiration for the drawings comes from media and from my travels. In small series I try to invite you in my non-fitting shoes: my non-belonging and alienating feelings are being projected to the person watching my drawings. By imitating reality as much as possible I try to make the area between fiction and reality even smaller.